Stel, ik reanimeer iemand in de veronderstelling dat hij een hartinfarct heeft, maar achteraf blijkt het een aneurysma (verwijding van de slagader) te zijn. Heeft de patiënt dan door mijn toedoen meer kans om te overlijden?
Dhr. Van Ringelenstein
—-
Bij een reanimatie buiten het ziekenhuis is er in verreweg de meerderheid van de gevallen sprake van een ritmestoornis van het hart, vaak als gevolg van een (soms oud) hartinfarct.
Los van de exacte oorzaak weten we dat met elke minuut vertraging in herstel van de doorbloeding van het lichaam, de overlevingskans met tien procent daalt. Het allerbelangrijkst is dus: snel handelen!
De oorzaak van de hartstilstand is natuurlijk buiten het ziekenhuis niet te behandelen. Het enige wat er aan de patiënt te bieden is, is snel starten van reanimatie, bij voorkeur door een getraind iemand.
We weten inmiddels dat met name de borstcompressies daarbij van eminent belang zijn. Om deze reden is een tijd geleden de verhouding van borstcompressies tot beademingen veranderd naar dertig (compressies) op twee (beademingen).
Tegenwoordig is op veel openbare plaatsen een externe defibrillator (AED) aanwezig is voor het opheffen van een eventueel aanwezige hartritmestoornis. Deze zo snel als mogelijk aansluiten is dan ook zeer belangrijk.
De specifieke vraag van u of het zo zou kunnen zijn dat een eventueel aanwezig zijnde (gescheurd) aneurysma verergerd kan worden door de reanimatie is moeilijk te zeggen. Ook al zou dit in theorie zo kunnen zijn, is dat nog geen reden om de hartmassage niet te starten. Als de patiënt buiten kennis is, is het aneurysma kennelijk al dermate gescheurd dat er onvoldoende doorbloeding is naar de hersenen.
Herstel van de bloedstroom naar de hersenen door middel van de hartmassage is dan ook prioriteit nummer één! Mocht de patiënt daarna het ziekenhuis halen is (operatief) herstellen van het aneurysma pas van belang. Daarbij is zoals in het begin gesteld de kans op een aneurysma als oorzaak voor de hartstilstand heel klein en dus extra reden om altijd hartmassage te geven.
Overigens wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om het fabeltje de wereld uit te helpen dat de kans om als een ‘kasplantje’ te eindigen na een reanimatie heel groot is. Het is zo dat de kans om een reanimatie buiten het ziekenhuis te overleven klein is, iets meer dan tien procent, maar andersom is het zo dat als je de reanimatie overleeft, de kans 90% is dat je er neurologisch goeduitkomt ook al is iemand al op leeftijd.
Michiel Voskuil
(bron:http://www.telegraaf.nl/gezondheid/spreekuur/michielvoskuil/24854870/__Spreekuur___Reanimeren__.html)